تو این چند صد سالی که تو این سرچشمه زندگی کردم یعنی از بدو طفولیتم تا الان...یه چیزشو خیلی دوست دارم فقط...!! یه چیز...!!! اونم این سرباره هاس که از بالای کوه سرازیر میشه پایین...همینایی که عین مواد مذاب آتشفشان های وحشتناک دنیان....!!!بعد ما که تو ماشین نشستیم داریم پت پت کنان از سربالاییِ نزدیک کارخونه میریم بالا با این صحنه مواجه میشیم و یا مامان یا بابا شروع می کنن به تابلو اعلانات زدن که بچه ها این کوهو نگاه کنین...!!! و بچه ها هم حالا خواب یا بیدار بلند می شوند و با دهان باز به سرباره های قرمز رنگ روی قله ی کوه چشم می دوزند و مامان یا بابا برای هشت صدمین بار فرایند تشکیل این سرباره های آتشین و مذاب را برای بچه های خوش ذوقِ سرچشمه ای شرح می دهند...!!!