عجّب...!!! رفتیم مخلوط میوه خشک گرفتیم برا تغذیه دانشگامون!!! (قضیه ی همون لقمه ی مامان و اینا)!! بعد از تو اینا فقط پرتقال و کیویش معلومه که پرتقال و کیویه...!! دیگه بقیه چیزاش هویتشون نامشخصه!!! گمنامن اصن!!! حتی با خوردنشونم نمی تونی حدس بزنی این چی می تونه باشه ینی؟! همچی برش نازک دادن این میوه هارو آدم نمی فهمه این الان زیتونه؟! موزه؟! شلیله؟! خرمالوئه؟! احیانا قسمتی از پته ی یک مادر بزرگ است؟! یا مثلا گوشه ای از روسری حمومیِ یک نوزاد؟! پرتقالشم که تلخخخخخ...!!! این شکلات تلخا هستن که پوستشون سیاهه بعد نازکن اصلا به قیافشون نمی خوره تلخ باشن صد شرف دارن به این پرتغالا!!! گفتیم بریم آبشو بگیریم با لیمو قاطی کنیم یه قاشق چایی خوری عسلم بندازیم تگ استکان سر شبی سر بکشیم تجدید قوا کنیم ولی بدبختی آبم نداره!! خشک مادرزاد!!! پوستشم نمیشه کند اگه پوستشو بشه بکنی که کلهم وجودش با تیغه ی چاقو میره به آشغالی آباد...!!! کلا همین جور سال به سال که داره میگذره من دارم متوجه این موضوع میشم که اصلا فرهنگ خرید کردن در وجودِ من تعریف نشده س!!! چند وخت پیشام رفتیم چایی کیسه ای میوه ی گل نسترن گرفتیم آقا مزه همه چی میده الا گُل...!!! تخصیره این مغازه داراس که انقد به جنساشون رنگ و لعاب میدن بعدم تا که یه چی میخوای میگن:خب انتخاب بعدیتون؟ آدمم میمونه تو رودرواسی میگه انتخاب بعدی نیم کیلو میوه خشک!!! بعدم نتیجش میشه این!!! تو این گرونی کی میره خرید آخه؟!؟!؟!؟؟! آدم باید بشینه تو خونه به مقاله ش فکر کنه...درس بخونه...جزوه منگنه کنه....ناهار بخوره...به شب یلدا فکر کنه...رخت بشوره...نه که بره میوه خشک و چایِ میوه ی گلِ نسترن بگیره بندازه سه کنجِ کابینت!!!