آنقدر کیف می دهد وختی مادربزرگم در غیابم ضمیرِ "این" را برای تخاطبم به کار می بندد و من خود را به شکلِ یک عدد شیشه ی نبینِ جیوه ای در می آورم و در نهایت،به خودم می بالم که وجودم در این دنیا دو بُعد دارد.یکی بُعدِ انسانی،و دیگری بُعدِ مربوط به عالمِ اشیاء...! تا به حال اسمِ همزنِ برقیِ دو منظوره را شنیده اید؟! مصداقِ منست!