روزِ مرواریدی

به قول نازنین،سوگولی می شوم، گل می برم، ((دهانم می شود قلبِ آفریقا)) "از هزاره ی ترنج"ِ انتشاراتِ مروارید را از بر می کنم، عصرِِ همان روز از مادرم مروارید هدیه می گیرم... روزِ من تمام می شود. استادم می شود مرواریدم. شعرهایش شب ها از لاله ی گوشم آویزان می شود. و من همچنان سوگولی خواهم ماند. . .