جاده ام دو بانده شد...!!! فک کنم نزدیکاس که تموم شه دیگه!!! برا من حکم پایانو داره چون امام زاده رو انداخت اون ور موقع برگشتنی!!! امام زاده پشتشو کرده به ما!!! دیگه مارو دوس نداره!!! ولی از یه جهتم آدم فک می کنه تو یه جاده ی دیگس!! دیزاینش غریبه میزنه در سوسوهای ذهنمون!!! واس همین میشه بش گفت تنوعِ جاده ای!!!
تازه میگن تونلشم با کلاس تره!!!
کاش میشد مغازه ی سیب زمینی سرخ کنی هم میذاشتن اون دور و بر...پیاده میشدیم یه پاکت سیب زمینی با از این چنگال کوچولوهای سفید بهمون میدادن تو ماشین می خوردیم...!! قیمتشم ۵۰۰ ریال بود!! که البته این جزو آرزوهاست و خب،آرزو بر جوانان عیب نیست!!!
ولی انگیزم برای دل به جاده زدن بیشتر شده...!!! چقدم من توانام!!!
از یه دیدگاه دیگم ممکنه این تنوع جاده ای باعث بشه دلِ آدم بگیره!!! مخصوصا وقتی روز باشه!! به خصوص صبح...یا ظهر...ولی شب خوبه...!! شب بر خلاف عقیده ی خیلیا اصلا دلگیر نیست!!! اصلنا...!!! یعنی اصلا!!!! روز دلگیر تر از شبه!!!
روز....دلگیرتر از شبه...