mUsic♪

گاهی اوقات باید لحظه ات را نقاشی کنی....  به خصوص در وقت تنهایی....یا حتی در اوجِ خستگی و کوفتگی.... با یک آهنگ...میتوانی رنگ بزنی به لحظه ات... گاهی این آهنگ ها برایم آبی می شوند روی آتش... خوشم می آید وقتی این کار شرایط خاص خودش را می طلبد.... در خفا باید گوش کرد... در خلوت خودت با خدا و ارواحِ دور و برت.... هندزفری را توی گوشت جا دهی و یک آهنگِ ناب را به روحت تزریق کنی....   آهنگ های آشکار و هردمبیل را دوست ندارم... آهنگ هایی که توی کلاس از توی یک گوشیِ نا معلوم به صدا در می آید آن هم با صدای که؟!  مجید خراط ها....!!! یا آهنگ هایی که وقتی در خیابان راه میروی صدایش به گوش می رسد.... این طور آهنگ ها را دوست ندارم...هرچه قدر هم که میخواهد قشنگ باشد.... آهنگِ آدم....یک چیزِ شخصی است... نباید با هرکسی شریکش شد... با آدم هایی که در خیابان راه میروند و از کنارت عبور میکنند نباید در میانش گذاشت... برای تفریح خوب است...برای هیجانی کردن یک محفل دوستانه آن هم وقتی که همه با همیم.... من باشم و تو باشی و او باشد و دیگرانی نباشند.... یک آهنگ که با روحیات همه مان سازگار باشد... یک آهنگ که یک خاطره را به یادمان بیاورد... یک حضور... یک لبخند... گاهی هم خاطره ای تلخ...   پ.ن:یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند...طلب آهنگِ علی پیشتاز ز هر بی سر و پایی نکنیم....

mUsic♪

گاهی اوقات باید لحظه ات را نقاشی کنی....  به خصوص در وقت تنهایی....یا حتی در اوجِ خستگی و کوفتگی.... با یک آهنگ...میتوانی رنگ بزنی به لحظه ات... گاهی این آهنگ ها برایم آبی می شوند روی آتش... خوشم می آید وقتی این کار شرایط خاص خودش را می طلبد.... در خفا باید گوش کرد... در خلوت خودت با خدا و ارواحِ دور و برت.... هندزفری را توی گوشت جا دهی و یک آهنگِ ناب را به روحت تزریق کنی....   آهنگ های آشکار و هردمبیل را دوست ندارم... آهنگ هایی که توی کلاس از توی یک گوشیِ نا معلوم به صدا در می آید آن هم با صدای که؟!  مجید خراط ها....!!! یا آهنگ هایی که وقتی در خیابان راه میروی صدایش به گوش می رسد.... این طور آهنگ ها را دوست ندارم...هرچه قدر هم که میخواهد قشنگ باشد.... آهنگِ آدم....یک چیزِ شخصی است... نباید با هرکسی شریکش شد... با آدم هایی که در خیابان راه میروند و از کنارت عبور میکنند نباید در میانش گذاشت... برای تفریح خوب است...برای هیجانی کردن یک محفل دوستانه آن هم وقتی که همه با همیم.... من باشم و تو باشی و او باشد و دیگرانی نباشند.... یک آهنگ که با روحیات همه مان سازگار باشد... یک آهنگ که یک خاطره را به یادمان بیاورد... یک حضور... یک لبخند... گاهی هم خاطره ای تلخ...   پ.ن:یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند...طلب آهنگِ علی پیشتاز ز هر بی سر و پایی نکنیم....

درد و دل های ما....دنیای ما را میسازند....

ای کاش این درد و دل های دخترانه جوری طراحی میشد که بتوانی راحت... دستت را زیرِ چانه ات بگذاری و فقط گوش بدهی..... او حرف بزند و تو تجسم کنی...بدون اینکه حتی نگاهت را به نگاهش بدوزی..... او خودش را بریزد وسط و تو خرده شیشه هایش را زیر چشمی تماشا کنی..... او فریاد و تو سکوت.... تو سکوت و او فریاد..... .... آخر سر هم بلند شوی...گرد و غبارهای مانتویت را بتکانی... کیفت را بندازی روی شانه ات...  راهت را بکشی و بروی...

درد و دل های ما....دنیای ما را میسازند....

ای کاش این درد و دل های دخترانه جوری طراحی میشد که بتوانی راحت... دستت را زیرِ چانه ات بگذاری و فقط گوش بدهی..... او حرف بزند و تو تجسم کنی...بدون اینکه حتی نگاهت را به نگاهش بدوزی..... او خودش را بریزد وسط و تو خرده شیشه هایش را زیر چشمی تماشا کنی..... او فریاد و تو سکوت.... تو سکوت و او فریاد..... .... آخر سر هم بلند شوی...گرد و غبارهای مانتویت را بتکانی... کیفت را بندازی روی شانه ات...  راهت را بکشی و بروی...

هم بستگیِ کلاسِ ما....

صمیمیت و نزدیکی بین بچه های کلاسمون جوری موج میزنه که اگه بیرون از دانشگاه همدیگه رو ببینیم با بغل دستیمون پچ پچ میکنیم:این دختره چقد قیافش آشنا بوووود....انگاری یه جا دیدمش.....

هم بستگیِ کلاسِ ما....

صمیمیت و نزدیکی بین بچه های کلاسمون جوری موج میزنه که اگه بیرون از دانشگاه همدیگه رو ببینیم با بغل دستیمون پچ پچ میکنیم:این دختره چقد قیافش آشنا بوووود....انگاری یه جا دیدمش.....