...

یه کسایی هستن تو زندگیت که حالا خواسته یا ناخواسته زندگی رو هم به کام خودشون تلخ میکنند هم به کام دیگران....اگه بخوای میشه راحت از زندگیت پاکشون کنی...به راحتیِ فوت کردن یه شمع... اما...چه شکلی میشه کسی که وجودش،وجود توست و روحش،روح توئه رو رها کرد....؟؟؟ اینو دیگه کجای دلم بذارم....؟؟؟؟

زندگی!!! مساوی با ظرف و خواب!!

یک عالمه اکنون ظرف داریم برای شستن!!! یعنی از دیشب!!!! روی هم تلمبار شده و خب!!!! امروز یک عالمه شده باید بشوریمشان....!!!! پریشب که از بازرسی خوابگاه برگشتیم خانه....یک دانه ظرفِ ناشسته هم وجود نداشت!!!! چقدر هم کیف داد وقتی دیدم ظرفِ ناشسته وجود ندارد!!! آن شب ساعت ۹ هم رفتم خوابیدم!!! الان هم باز خوابم میآید!!!! میروم ظرف ها را میشورم!! بعد هم میخوابم!!!! زندگی چیه واقعا؟! همینه به خدا!! میری پا ظرفشویی دو ساعت ظرف میشوری بعدم میری میگیری میخوابی!!! کاری داره دیگه؟! چیه آدما انقد این زندگی رو پیچیده میکنن؟! هان زندگی یعنی این!! زندگی یعنی اون!!! خو الان زندگی چشه هی می نالیم ازش؟! والا!!! بیا برو بگیر بخواب!!! هوام ابریه و....کلی هم گوشات سنگینه و هیچیم نمیشنوی و همه اینا!!! خب زندگی همینه دیگه عزیزه من دیگه چیه زندگی؟! والا!!! پ.ن:اصن من یکی که اعتقادم بر اینه!! آدم اگه برا خودش مغزش محدود باشه خیلی هم کیف میده تازه!!! ولی چی؟! برا خودش!!! نه برای دیگران!!! باس تا میتونی ادای روشنفکرارو در بیاری تا چی؟! داخل آدم حسابت کنن!!!! روشنفکری هم که کاری نداره!!! روشنفکریک مخفف اینه: روش و شیوه ی نفرتِ فکری کارهایِ راندمانِ یک کشور!!!! تموم شد و رفت!! مخففشم ساختم براتون و خلاص!!!! اون ک آخرشم...حرف تصغیره!!!! برای نُقلی کردنِ کلمه!! صرفا برا همین و آوردن فعل در آخر عبارت که همانا فعلمان همان کشور است!!!! پ.ن:تموم شد!! دیگه بحثی درش نیست اصلا!!!

صورت!!! آینه!!! صبح!!!!

نمیفهمم چرا اینجوری است این صورتمان!!! یک روز از خواب بیدار می شویم میبینیم عین کلاغ سیاهیم!!! دیگر روز از خواب بیدار می شویم میبینیم صورتمان عین برف سفید است!!! چیست جریان این روز و شبِ صورتمان!!! بعد اول صبح سفید است همچین که به شب و بامداد نزدیک میشویم... سیاه و سیاه تر می شود!!! ربطی هم به هیچ چیزی که فکرش را هم کنم ندارد!!! نمیدانم چه صیغه ایست جدیدا در سیستم بدنیِ ما...!!!

شتر در خواب بیند پنبه دانه!!!

میگن فلانی برا خودشه برا خودش میبره و میدوزه....شده حکایت ما....!!! اصن اون پست قبلی من باب آژانس بانوان و اینا همش چرت بود...!!! اصن قضیه این نیست!!!! اگر قرار شد من برم بیام که راننده شخصی معنا نداره اصلا برا من!!! یعنی چه؟! ما دیگه خیلی خودمونو تحویل گرفته بودیم مثیکه...!!! اوه اوه راننده اینجوری راننده اونجوری!!! به قول همکلاسی کلی کرشمه و ناز و ادا....!! همش حرف مفت بود!!! آره!! همینو میخواستم بگم!! اگه قرار شد...یعنی قرار هست که من برم و بیام ۶۰ کیلومتر راه رو...باید با اتوبوسی،مینی بوسی،خلاصه با یه چیزه عمومی برم و بیام...!!! یعنی تهنایی از شهرک سوار شم برم اون جا بعد از اونجا سوار شم بیام شهرک...!!! بعد حالا چی؟! برای تحقق این امر،باید نامه بگیریم از دانشگاه...!!!! بعد حالا رفتیم تو سایت برنامه کلاسیمونو بگیریم...جای اسم یکی از استادا عدد صفر گذاشتن بعد حالا چی؟! نه تاریخی نه چیزی فقط نوشته شنبه این یکشنبه اون دوشنبه این سه شنبه اون و اینا.... ما که نفهمیدیم آخر چه شد!!! (چقد خوبه آدم همش بد بگه از چیزای دور و برش)!!!! حالا دیگه این بود جریان امروز!!! بعد اخبار بعدی من باب این دانشگاه رفتن ما در همین وبلاگ!!! با همین شکل و شمایل قرار خواهد گرفت!!!! بعد حالا چی؟! کلی گناهای اون آژانس بانوانرم پاک کردم!!! ولی عیب نداره این خانمای بانوان اینجا ما ها خیلی دلمون ازشون پره بلاخره تو دنیای واقعی همه ازشون ناراضی هستن!!! ما هم در دنیای مجازی نارضایتی خویش را اعلام نمودیم!!! اَق!!! خداییش خسته شدم بس که تو خونه خوردم و خوابیدم!!! همشم سردردم!!!! بذارید آخر پستم یه خورده عجز و لابه کنم ادای ناشکرارو در بیارم جریان برعکس شه!!! آره دیگه هیچی دیگه!! یه سره خواب!!! هیچ کاره مفیدی هم که انجام نمیدیم و یه سره خواب و خوراک و تلویزیون و اون نرم افزاره هم که پکید کلا دیگه هیشکی نمیاد توش! اصن انگیزه ها کم شده!!!! دیگه هیشکی نمیاد به خدا!!! به قوله یکی از بچه ها یه زمانی اینجا پره آدم بوددد!!! الان دیگه گاوم پر نمیزنه!!! همینه دیگه!!! اینا همه مقطعیه!!! سرگرمی های جوانانِ علافِ ایرانی!!!! همینه دیگه!!! تازه یکیشون هست کارش هک کردنه!! میره آیدی این و اونو میگیره هک میکنه بعد با اسم خودشون به خودشون پی ام میده سلام چطوری خوبی سلامتی؟ تازه جالب تر از اون میدونید چیه؟! میری مثلا ازش دلیل جویا میشی مثلا میگی مردک چرا این کارو میکنی؟ مگه من چه هیزم تری بهت فروختم میری هکم می کنی؟! بعد قیافشو اینجوری میکنه میگه ببخشید غلط کردم منو ببخش!!! بعد جواب نمیدی بعد مینویسه:منو بخشیدیییییییییییییییییییییییییی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بعد حالا چی؟! جالبش اینجاست که در همون حین که به غلط کردم افتاده،در همون حین داره هک میکنه بعد دو دقیقه بعدش با اسم خودت به خودت پی ام میده:چرا جوابمو نمیدی منو بخشیدی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ یعنی این چیه به قرآن!!! اصن یه موجود عجیب غریبیه!!! نمیفهمم کیه کجاست اصن اسم واقعیش چیه!!!! تا حالا پستم به همچین آدمی نخورده بود به خدا...!!! اصن آدم نمیدونه چی به این آدم بگه!! حالا مهمم نیست!!!! با اسم ما که نمیتونه کاری بکنه فقط همین میاد یه جو میده میره به قول یکی از بچه ها...!!! کلا دیوونس!!! باز به قول یکی از بچه ها نمیفهمه با خودش چند چنده!!!! والا....!!! پ.ن:دلمان میخواهد برویم سر کلاس درس بنشینیم خشک شود گردنمان....!!!!

کلید را پس بیاور...

دیشب توی ماشین در ذهنم بود اول که آمدم و خواستم مطلبم را بنویسم،این شکلک را قرار دهم در ابتدای امر....!!! حالا معنیِ این شکلک چیست؟! هیچی دیگر...!! خوابگاه رفتن منتفی شد!!! کلا رفت ور برابر...!!! باز اینجا لازم است این شکلک را به کار ببندم...!!! حالا دلیلش؟! هیچی دیگر!!! مامانِ گرام دیشب خوابگاه،و اتاقِ دو نفره ی بنده را مشاهده و بازرسی فرمودند و به این نتیجه رسیدند که:اِ اِ اِ اِ...!!! چرا این دختره من انقدر خر است!!!! این همه میگفت اووو خوابگاهش شیک است کنارش یک سوپر مارکت باکلاس است و دخترانش همه خوش بر و رو و تختش تازه رنگ زده و اووووووووووووو کلی چی دیگر!!! این بود؟!!!! واقعا ایـــــــــــــــــنه...؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ الله اکبر!! خلاصه کلا با استاندارد زندگی ما جور نبود گویا!!! البته من که مشکلی نداشتم،یعنی می توانستم آنجا سر کنم...با وجود همه ی غیر استاندارد گری هایش!!! منتها خب...نظر مادر نیز!! محترم است!!! بعد حالا چه می شود؟؟؟!!! هیچی دیگر!! قرار شد یک ماشینِ ترجیحا بانوان!!!!! کرایه کنیم بگیم خانوم!!! بیا این حقوقت،هر روز ما رو وردار ببر و بیار...!!! اونم میگه چشم!!! رو جفت چشمام!!!! به خصوص بانوان های اینجا....!!!! بانوان های اینجا تا بهشان زنگ میزنی مثلا بیا و ما را بردار ببر مدرسه،اولا با کلی مِن و مِن...می پرسند مسیرت کجاست؟! میگوییم فلان مدرسه!!! بعد دوباره بعد از مِن و مِن فراوان،میگویند:ربع ساعت طول میکشه ها!!! میگوییم عیب ندارد من هم میدانستم شما برایمان قر و غمزه می آیید،بنابراین ۴۵ دقیقه جلوتر زنگ زدیم!!! شما راحت باش!!! بعد هم نه ربع ساعت!! بلکه با نیم ساعت تأخیر می آیند آن هم چگونه!!! خیابان را با بوق های نکره شان بر میدارند!!! بعد حالا کجا؟! میبینی ایستاده اند دم در خانه ی همسایه ی آن طرفی و انگار دستشان خیال ندارد از بوق دل بکند!!! آن هم چه؟! با ۴ تا مسافر!!! همه شان هم مال مدرسه خودمان!!! می روند دور شهرک می چرخند هرکه را که مسیرش مدرسه بود را برمیدارند و به یکباره همه را می ریزند دم در مدرسه!!! حالا اگه خوش شانش باشی آخرین نفر باشی!!! اگر اولین نفر باشی باید کلِ شهرک را آن هم چند بااااار دور بزنی تا مسافران سوار شوند!!!!! حالا این وسط هرکه زنگ زد گفت خانوم من مسیرم مدرسه نیست،میخوام برم مخابرات!! میگه:ماشین آماده نداریم خانم!!!! همیشه یادم است!!! مصیبت بود این آژانس بانوان!!!! حالا!!!  بیاییم و یکی از این بانوان محترم را بگیریم که مارا هر روز ببر دانشگاه و بیاور!!! تصورش هم برایم مضحک است!!! تازه باید کلی خوراکی هم بین راه برایشان بخریم تا ازمان راضی باشند اگر دفعه ی دیگه خواستیم یک سر برویم خانه ی مادربزرگمان،نق و نوق نکنند!! که آن هم غیر قابل پیش بینی است!!! نمی دانم چرا...ولی کلا نسبت به راننده حس خوبی ندارم!!! اگر کسی پیدا می شد که می توانستی با خیال راحت،خودت را به دستش بسپاری خوب بود!! مثلا یک خانم با شخصیت!!! و با مرام!!!  مرام مهم ترین اصل در روابط بین مسافر و راننده است به عقیده ی بنده!!!  یک خانمی باشد تقریبا میانسال...و مهربان،که نه من او را بشناسم و نه او مرا....!!! سر ساعت بیاید هر روز!!! سر ساعت هم بیاید دنبالم!!! اگر هم خواستم بروم جایی مرا برساند آن هم با کمال میل!!! و هروقت آنجا کارم تمام شد،با یک اس ام اس با محتوای:بیا دنبالم از طرف بنده،سه سوته حاضر شود!!! که خب همچین کسی این طرف ها نیست!!!! خلاصه مانده ایم چه کنیم!!! مامان بابایمان هم که دارند عین شمع می سوزند پای ما...!!! اگر میدانستم دانشگاه رفتن این همه دنگ و فنگ دارد که کلا دوره درس را خط می کشیدم!! راحت و پاکیزه!!!  پ.ن:حالا این پایانِ داستان نیست!!! تا زمانی که این قضیه ی دانشگاه و ماندن من در آن شهرستان باقیست...همچنان تصمیماتی گرفته خواهد شد....!!! تصمیماتی که باید منتظر ماند به خاطرشان....!!! Coming Soon

دیشب تو آب نمک خوابیدی؟!

چقدر این بشر می تواند تا حد مزخرفی بی نمک باشد....!!! خودم را عرض می کنم...!!! گرسنه مان که می شود،انگار مغز ما هی ارور می دهد....!!!

گاهی می توان آدم نمایی کرد...!!! به راحتی....

میدانستم.... پشیمان خواهم شد از این آن کاغذ رنگی ها را... حرامش می کنم....

Dark Chocolate

حالا این وسط یک شکلاتِ تلخ هم خورده ایم گلویمان دارد می سوزد!! چه میدانستیم تلخ است...!!!! رویش عکس لیمو بود....!!! خب لیمو مگر تلخ می شود...؟؟!!! گول قیافه اش را خوردم...!!! لوس...!!!  پ.ن:نمی دانم چرا انقدر گرسنه ام...!! نیم ساعت پیش ماکارونیِ خوشمزه نوش جان کردم!!! نمی دانم چرا انقدر توهمِ یک بشقاب تُنِ ماهی را دارم...؟؟

خوابگاه

خوابگاه...!!! مکانی جدید برای زجر کشیدن...برای تحمل سختی ها...برای خجالت کشیدن...برای به رخ کشیدن...برای دعوا...برای خنده...برای تقسیم کردن بی حوصلگی هایت با دیوارِ کنارِ تختت...!!! برای خواب،برای دلتنگ شدن...برای تجربه کردنِ چیزهای نو...برای گپ زدن و برای همه چیز....هر چیزی که بشود در آنجا به آن رسید و فهمیدش... اتاق ۲ نفره را ترجیح دادم....بدون فکر...حداقل نه فکری که بشود اسمش را گذاشت:فکر...!!!! فهمیدم خلوت باشد بهتر است...لا اقل می فهمی طرفت کیست....شاید با هم اتاقی ام هم فکر نباشم،شاید هم باشم....نمی دانم چه شکلیست...نمی دانم چرا انقدر برایم مهم است...!!! همین بس است که او هم لابد همین عقیده ی من یا حداقل عقیده ای در همین مایه ها دارد که اتاق ۲ نفره را انتخاب کرده...!!! اصلا چه به من؟! اگر اتاق ۱ نفره هم بود بی شک او ۱ نفره را بر میگزید،همچنین من،اگر من هم روبرویم یک اتاق ۱ نفره می دیدم همان را انتخاب می کردم...!! به هرحال....چه می شود کرد...؟! کلید اتاقم را گذاشتند کف دستم...من هم آویزانش کردم به جا کلیدیِ طلایی رنگم...!! همانی که به شکل دختریست که نه چشم دارد و نه گوش و نه هیچ کدام از اعضای بدن...!! اما نمی دانم چرا وزشِ باد لابه لای موهایش کاملا محسوس است...!!! این جا کلیدی همیشه با من بود زنگ آخر مدرسه!!! توی سرویس از جیب پشتیِ کیفم می کشیدمش بیرون و صدایش،افکارِ شیک کناری ام را پاره می کرد... کلید اتاقم،کلید کوچکیست....کلیدِ یک قفل متوسطِ مشکی...نمی دانم چرا دوستش دارم....؟! کلیدِ خاریست ولی....!!! بگذریم...خانه که نشد بگیریم...خانه ی مادر بزرگ ها هم که نمی شود رفت و روی سرشان خراب شد...!!! آپشنِ مورد نظر،همان خوابگاه بود و بس...!!! دوست دارم زودتر بروم و تجربه کسب کنم!!! خوراکِ بنده کسب تجربه است..!! حالا هر نوع تجربه ای...!!! اصلا اگر تجربه کسب نکنم خوابم نمیبرد...!!! اگر تجربه را میشد پودر کرد،میریختم داخل نمک پاش و بر سر غذایم سرازیرش می کردم و با ماستِ خود بسته نوش جانش می کردم....!!! به قول خودم:اصن یه وعضی....!!!!

again....Life

امروز رأس ساعت ۱۲ و نیم از خواب بیدار شدم...صبحانه ام را خوردم و هنوز ناهارم دست نخورده است.... خواب هایم خیلی می چسبند،اصلا رنگ و بوی استرس ندارند،تشویش و نگرانی به خواب هایم راه ندارد...میخوابم و هروقت دلم خواست بیدار می شوم... خواب می بینم،خواب خوب،خواب بد...همه نوع خوابی می بینم،خواب های کوتاه...یکی پس از دیگری می آیند و میروند.... لاک زده ام،لاکِ بنفش...تایپ که میکنم انتظار دارم زودتر خشک شوند...آخر حرکت انگشتانم را کُند کرده اند.... دلمان برای رفیقمان تنگ شده...کاش می توانستیم باز با هم یک دنیای رنگی را نقاشی کنیم...دو تایی با هم...برویم رایدکال،تا صبح آنجا بپلکیم و وقت تلف کنیم و اندازه ی تمام موهای سرمان بخندیم،از تـــه دل..از اعماق تار و پود وجودمان....!!!دم دم های صبح هم برویم بخوابیم و صبح،ساعت ۱۲ و نیم از خواب بیدار شویم.... دوباره شب....دوباره شب...دوباره شب...دوباره...شب.........باز دو تایی برویم پای کامپیوتر...تا ساعت ۴ صبح سلول های تنمان را خسته کنیم از خنده و خوشحالی.... اما خب...نمی شود دیگر.....دیگر...دیگر....دیگر....................... شب که می شود تنهایی آتش میزند به وجودِ ناقصم...چند شبیست سرگرم می شوم،به هر ضرب و زوری که شده...حتی به خواب هم نمی توانم پناه ببرم...در آن لحظات،نشانی از خواب هم دیگر نیست...به ناچار می نشینم و انتظار میکشم تا بشری پیدا شود و باعث شود پرت شوم از هرآنچه مرا می آزارد.... هرچه بیشتر میخوابم بیشتر خوابم میگیرد....تا ۱۲ و نیم خواب بوده ام ها...!! اما الان باز خوابم می آید... مامانم میگوید:از ۲۴ ساعت،۴۸ ساعتش را خوابی...ساعت ۱ صبحانه میخوری،ساعت ۸ شام،و ساعت ۳ صبح هم باز شام میخوری..........به خاطر همین است که موهایت در هم گره میخورند...!!! به خودم حسودی ام می شود...روزها کاری جز ول گشتن در خانه و از این اتاق به آن اتاق دویدن ندارم،شب ها...نه...شب ها نه...عصر ها...یا سرِ شب ها...با مامان می نشینیم و تلوزیون نگاه میکنیم...از ساعت ۷ شب،تــــا ۱۰ شب...۳ عدد سریال را پشت سرِ هم میبینیم...دیگر نای جابه جا شدن از روی کاناپه نیست...!! والّا نیست...!! شب که می شود....مامان می رود و میخوابد...من هم دلم مثل سیر و سرکه میجوشد برای فرار...فرار از  هرآنچه که تنفر من از شب را باعث می شود........ دمپایی هایم را بر میدارم و از پرچین دنیای خانه،به دنیای مجازی می روم....خنده دار است...ولی من این دنیا را بیشتر دوست دارم...منظورم دنیای مجازیست...البته این روزها فقط....شاید در شرایطی دیگر،دنیای خانه را ترجیح دهم...ترجیحِ بلا مرجح محال است...! نمیدانم،یکهو این جمله در ذهنم آمد و من هم نوشتمش،نمیدانم درست است یا خیر.... دوستی میگفت:این رایدکال هم بعد از مدتی برایمان عادی می شود و دیگر هیچکداممان نمی آییم...راست میگوید...چقدر اوایل ذوق و شوق داشتم برای اینکه بروم و وارد آیدی ام بشوم ببینم این ۳ تا دوستم چراغشان روشن است یا خیر....الان آن ۳ تا دوستِ نُقلی،تبدیل شده اند به حدود۱۴-۱۵ نفر قشر مختلف...که فقط برای چند نفرشان چراغم را روشن میکنم...انقدر بی اهمیت شده که حد ندارد... پس... این نیز بگذرد...   از بس در خانه نشسته ام همین سرچشمه هم برایم رنگی دیگر دارد... پارسال که مدرسه می رفتیم،کلی دورِ شهرک پیاده راه می رفتم،شهرکی که پیاده روهایش اکثر اوقات خالیست...شــــاید بشود یک نقطه ی رنگی،یا شاید هم مشکی را لا به لای درختان دید...که آن هم اکثر اوقات آشناست...بگذریم... راه من همیشه از هکلاسی هایم جدا بود...به دو راهیِ سر خیابان که می رسیدیم،آن ۳ نفر از سمت راست می رفتند و من،از سمت چپ...گاهی اوقات راهم را می کشیدم و می رفتم و گاهی اوقات همان جا به آژانس بانوان زنگ میزدم و همان جا سوار میشدم و  میرفتم.... پول هایم اکثرا خرج پول تاکسی و کارت شارژ و کتاب های گاج و خیلی سبز و خوراکی های بوفه ی مدرسه میشد... پارسال بچه ها را یک اردو هم بردند،میگفتند خیلی خوب بوده،برایشان هتل گرفته بودند،ما که نرفتیم...امسال هم خبری نیست....انگار قرار شده یک سال در میان ببرند...نمی دانم...چه شد یکهو رفتیم سراغِ اردو؟! در فازِ تنهایی و شمع و شب و شکلات بودیم...چه شد سر از مدرسه در آوردیم؟! نمیدانم... چیزی را پاک نمی کنم... هرچیزی به ذهنم بیاید می نویسم،بدون ذره ای تفکر یا تأمل،یا تکبر یا هرچیزی بر وزن تعمل...!!!!! تا صب شد زنگ ساعتا در اومد بازی شبونم بازم مُـــــــــرد... امروز در واپسین لحظات خوابم این اشعار در ذهنم میچرخید....شاید همین کلمات بود که مرا تشویق میکرد به خوابِ بیشتر... دلم میخواهد بخوابم.... خوابم می آید.... الان می روم و میخوابم بــــاز... عصر که شد،بیدار میشوم.....بیدارِ بیدار...تــــا شب... پ.ن:زندگیم آرومه...آروم....آروم.....آروم.....آروم.......